living with books
#TheMood Ο κήπος είναι σαν ανοιξιάτικος σήμερα. Μισός στο φως και μισός στη σκιά. Το πράσινο χορτάρι λάμπει στον πρωινό ήλιο, οι αμυγδαλιές έχουν ανθίσει, τα πουλιά τιτιβίζουν από νωρίς. Είναι μια υπέροχη μέρα γεμάτη ευεξία. Έχω ξυπνήσει από τις 4:00, έχω βγει με τον Έρμες να δούμε την Ανατολή, έχουμε ήδη αγοράσει εφημερίδες και …
Καμιά φορά τα μικρά πράγματα είναι αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. Είναι οι πινελιές σε έναν καμβά που αναδεικνύουν την ιδιοφυΐα ενός ζωγράφου. Είναι οι φράσεις σε ένα βιβλίο που υπογραμμίζουν την αμφισημία και την πολυπλοκότητα αυτού του κόσμου. Στην Τέχνη, τα μικρά πράγματα είναι το πεδίο δράσης των μεγαλύτερων ανατομών της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, …
Αυτή η περίοδος του χρόνου, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, είναι η αγαπημένη μου. Μου αρέσει περισσότερο κι από τις ίδιες τις γιορτές. Η πόλη είναι φωτισμένη και η υπόσχεση των διακοπών είναι μπροστά μας. Ακόμα και ένα επαγγελματικό ραντεβού στο Κέντρο ή οπουδήποτε αλλού μπορεί να γίνει μια μικρή χριστουγεννιάτικη απόδραση. Με βιβλιοβόλτες, πολύχρωμα μαγαζιά …
Από όλες τις θεατρικές ηρωίδες, αν μου ζητούσαν να διαλέξω μία, θα επέλεγα αναμφίβολα τη Μάσα του Τσέχοφ. Το κορίτσι στον Γλάρο που φορά πάντα μαύρα, γιατί πενθεί τον εαυτό του. Τη Μάσα την ξέρω από πάντα. Την έχω ξετρυπώσει στο νηπιαγωγείο να κοιτάει με μπλαζέ απαξίωση το θορυβώδες λεφούσι της τάξης, στην οποία δεν …
(Ή αλλιώς μια μικρή ωδή στην ιδέα του café, όπου ο περιπλανώμενος μοναχικός κάθεται για να πιει τον καφέ του διαβάζοντας ή φυλλομετρώντας τα βιβλία που μόλις αγόρασε). Γιατί να δουλεύεις μέσα ενώ μπορείς απλώς να στήσεις το μικρό αυτοσχέδιο γραφείο σου έξω, γράφοντας τα κείμενά σου ή οργανώνοντας τα email και τις εκκρεμότητές σου …
Στο πικάπ παίζει ένας δίσκος του Μότσαρτ, το σπίτι μυρίζει σιρόπι κεράσι που μόλις έχει κυλήσει ηδονικά πάνω σε μια βουτυράτη κρέμα από τυρί, το σκυλί ράθυμο παριστάνει ότι κοιμάται στον καναπέ αλλά παρακολουθεί τα πάντα με τα μάτια μισόκλειστα και τη μουσούδα του κρυμμένη μέσα στα αφράτα μαξιλάρια, ο καυτός καφές αχνίζει στην κανάτα, …
Ένα μουντό, εντελώς ιρλανδέζικο απόγευμα, κάπως βροχερό, μια ιρλανδέζικη ξανθή μπίρα συναντά μια κοκκινομάλλα συγγραφέα από τη Βόρεια Ιρλανδία, σε μια ιρλανδική παμπ, υπό το άγρυπνο βλέμμα ενός Ιρλανδού που τρώει χοιρινά λουκάνικα μήλου με πουρέ και (θεϊκή) gravy, βλέποντας ιρλανδέζικο ποδόσφαιρο σε ένα συνδρομητικό κανάλι της Ιρλανδίας... Ο Ιρλανδός του λουκάνικου είναι εντελώς άκακος, …
Αμερική του '60. Η γη των μεγάλων αντιθέσεων. Αυτή του Κένεντι και εκείνη του Χούβερ. Από τη μια οι λαμπεροί ουρανοξύστες από ατσάλι και κρύσταλλο και από την άλλη οι ημιυπόγειες, ανήλιαγες τρώγλες. Οι διαφημιστικές εταιρείες, τα δικηγορικά γραφεία, οι αντζέντηδες κάθε είδους, που παίρνουν αστρονομικά ποσά και οι στρατιές των ανειδίκευτων που παίρνουν ψίχουλα, …
Μετά τις μέρες του χιονιού και την ταλαιπωρία που περάσαμε μένοντας περισσότερο από ένα 24ώρο χωρίς ρεύμα, μέσα στο κρύο, χωρίς να μπορούμε να πάμε, με κλειστή την Αττική Οδό, στο άλλο μας σπίτι, οι χειμωνιάτικες λιακάδες που κάνει αυτές τις μέρες είναι ευλογία. Το πρωί, μετά το πρωινό στην κουζίνα που βλέπει στις μανταρινιές …
Οι μέρες των φετινών Χριστουγέννων είναι σιωπηλές. Από άποψη. Τις περνάμε στο σπίτι, με βιβλία, μαγειρέματα, μουσικές... Με πρωινούς καφέδες που κρατούν μέχρι το μεσημέρι. Με τις λιακάδες που εισβάλουν από τα παράθυρα και κάνουν το κρεβάτι να πλέει στο φως σαν ακυβέρνητη βάρκα. Με τις μυρωδιές του υγρού κήπου όταν πέφτει η νύχτα. Με …
Lou Read 