Μεσημέρι προς απόγευμα…

Διαβάζοντας στη σκιά. Με το δροσερό αεράκι φορτωμένο γεμάτο μυρωδιές να ανεμίζει τις κουρτίνες. Ξαπλωμένος στη βεράντα, με βιβλία, φρούτα και παγωμένες βυσσινάδες στην κανάτα. Στην απόλυτη σιωπή. Να ακούγονται μόνο οι σελίδες που γυρνούν και τα πουλιά που τιτιβίζουν κρυμμένα στα δέντρα. Το βράδυ, χαρτιά με τους φίλους στο ημίφως. Fingerfood και cocktails στο δίσκο. Συζητήσεις στα σκοτάδια. Μουσικές… Μυστικά και εξομολογήσεις που «λοξοδρομούν προς τ’ άστρα». Κουβέντες μέχρι να σβήσουν τα κεριά στα φανάρια. Διηγήσεις. Ιστορίες από βιβλία και ιστορίες της ζωής. Να μπλέκονται τόσο, που να μην θυμάσαι πια τι είναι αλήθεια και τι διάβασες.