Pin Up girls, ποδήλατα, τζιπ, ρακέτες, νέον ταμπέλες ενός τυπικού αμερικάνικου μοτέλ, fifties ψυγεία και vintage αντλίες βενζίνης, γεμίζουν τη σκηνή του θεάτρου Ολύμπια. Το εύρημα του Ιταλού σκηνοθέτη Τζαν Κάρλο ντελ Μόνακο να μεταφέρει την όπερα σε ένα κινηματογραφικό στούντιο της δεκαετίας του ’50, είναι εκπληκτικό. Στην πρώτη πράξη βλέπουμε κάμερες, φώτα, σκηνικά που φτιάχνονται επιτόπου. Σαν να παρακολουθούμε τα γυρίσματα μιας ταινίας που βασίζεται στη Μανόν Λεσκώ του Τζιάκομο Πουτσίνι.
Το Grease συναντά το Καμπαρέ και το Σικάγο υπό τους ήχους της όπερας. Στη δεύτερη πράξη μεταφερόμαστε σε μια σουίτα όπου η Μανόν Λεσκώ -κάτι ανάμεσα σε χαριτωμένη Σάλι Μπόουλς και σέξυ Μέριλιν Μονρόε– ερωτοτροπεί σε ένα τεράστιο κρεβάτι με διαμαντένια κολιέ, λαμπερά φορέματα και γούνες. Ενώ στην τρίτη, η σκηνή θυμίζει το Cell Blοck Tango του Σικάγο με τις πόρνες πίσω από το συρματόπλεγμα ενός γηπέδου μπάσκετ, στο λιμάνι της Χάβρης.
Στις υψηλές στιγμές: Οι ερμηνείες της Λάνα Κος και του Ρέντζο Τζούλιαν. Καθώς, βέβαια, το μαγικό intermezzo της τρίτης πράξης. Η μελωδία αυτή είναι φτιαγμένη από τα υλικά ενός απεγνωσμένου έρωτα. Ενός έρωτα καταδικασμένου να σβήσει πριν πέσει η αυλαία.
Y.Γ. Η όπερα θα ανέβει ξανά στο θέατρο Ολύμπια στις 7, 9, 11, 14, 18 Νοεμβρίου. www.nationalopera.gr
Lou Read 