Πολιτικά θρίλερ: Τα εγκλήματα πίσω από τα πρωτοσέλιδα

Χθες είδα το τελευταίο επεισόδιο του House of Cards. Πολιτικές ίντριγκες, παρασκήνια, αδίστακτοι γερουσιαστές, διαπλεκόμενοι δημοσιογράφοι, πολυεθνικές εταιρείες, πράκτορες: ένα απίστευτο γαϊτανάκι γύρω από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Η σειρά δείχνει εξαιρετικά πώς λειτουργούν οι φήμες στην πολιτική, τον τρόπο με τον οποίο διαμορφώνονται οι ειδήσεις, αλλά και το ρόλο που παίζουν τα κοινωνικά δίκτυα στη διαμόρφωση κλίματος. Όταν όμως μιλάμε για ανελέητο κυνήγι εξουσίας δεν είναι δυνατόν να μην πάει το μυαλό μας στον Τζέι Έντγκαρ Χούβερ, τον ιδρυτή του FBI, ο οποίος υπήρξε ο βασιλιάς της συνωμοσίας.

Ως εκ τούτου αγόρασα μια παλιότερη βιογραφία του: Κυρίαρχος του παιχνιδιού – Η κρυφή ζωή του J. Edgar Hoover του Ρίτσαρντ Χακ (εκδ. Μοντέρνοι Καιροί, 2005). Διάβασα από περιέργεια στο μετρό το πρώτο κεφάλαιο (απιστία στο 54των Wu Ming, εκδ. Εξάρχεια) και κόλλησα. Δυο τρία ξενύχτια και την τελείωσα. Τίποτα βέβαια που δεν ξέρουμε ήδη από την ταινία J. Edgar ή από τα βιβλία του Τζέιμς Ελρόι.

Το βιβλίο ξεκινά από τον θάνατο του Χούβερ: η υπηρέτρια και ο σοφέρ του τον βρήκαν πεσμένο στο πάτωμα της σκοτεινής κρεβατοκάμαράς του στις 2 Μαΐου του 1972. Η είδηση διαδόθηκε γρήγορα σε όλόκληρη την Ουάσινγκτον: Ο ιδρυτής του FBIήταν νεκρός κι ο Πρόεδρος Νίξον έτριβε τα χέρια του.

H ζωή του Χούβερ είναι πάνω κάτω η σύγχρονη αμερικανική ιστορία. Ήταν τόσο μοναχικός και αφοσιωμένος στο να τυλίγει σε μία κόλλα χαρτί τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των ΗΠΑ, που θα μπορούσε κανείς να πει με σιγουριά ότι ζούσε μέσα από τους άλλους. Οι φήμες και τα κουτσομπολιά τον έθρεφαν. Η ομοφυλοφιλία (σύμφωνα με φήμες είχε σχέση χρόνια με το νούμερο δύο του FBI Kλάιντ Τόλσον) και η εμμονή με τη μητέρα του ήταν τα μόνα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι ο Χούβερ δεν ήταν μηχανή. Κατά τ’ άλλα ήταν παγερός σαν υπολογιστής που αρχειοθετεί ακόμα και το πιο απλό στοιχείο. Μια μηχανή αναζήτησης που κρατούσε τα αποτελέσματα σε κρυφούς φακέλους. Συντηρώντας με φανατική προσήλωση ένα πλούσιο αρχείο, σκορπούσε τα γραβατωμένα σκυλιά του σε κάθε γωνιά της Αμερικής για να συλλέγουν με τους πιο ανορθόδοξους τρόπους πληροφορίες. Οι πράκτορες του Χούβερ ζούσαν σαν μπον βιβέρ σε σουίτες πολυτελών ξενοδοχείων, φορούσαν καλοραμμένα μαύρα κοστούμια και χειροποίητα δερμάτινα παπούτσια, και δεν δίσταζαν να συμμαχήσουν με τα μεγαλύτερα αποβράσματα του υποκόσμου προκειμένου το αφεντικό να είναι ικανοποιημένο. Μαφιόζοι, νονοί, πρεζόνια, βαποράκια και έμποροι ναρκωτικών, πόρνες, προαγωγοί, εκβιαστές, συνδιαλέγονταν μαζί τους υπό τις οδηγίες του Χούβερ. Έτσι, οι πιο ισχυροί άνδρες (ακόμα και οι ίδιοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ) βρίσκονταν φακελωμένοι και έρμαια στα χέρια ενός σατανικού, μυστήριου τύπου που πίστευε ότι η οργάνωση και η συλλογή πληροφοριών ήταν το πιο αποτελεσματικό υπερόπλο για να έχεις δύναμη και εξουσία. (Ολόκληρη η Google σε έναν άνθρωπο).

Η τριλογία Underwolrd USA του Τζέιμς Ελρόι (Αμερικανικό ταμπλόιντ, Αμερικανικό ταξίδι θανάτου, Το αίμα δεν σταματά ποτέ – και τα τρία από τις εκδόσεις Άγρα σε πολύ ωραία μετάφραση του Ανδρέα Αποστολίδη) είναι ο πιο απολαυστικός τρόπος να παρακολουθήσει κανείς την ιστορία του Χούβερ. Δεν είναι μόνο οι σκηνές δράσης, η γρήγορη πλοκή γεμάτη κρυφές παρακολουθήσεις, υποκλοπές, πολιτικές ίντριγκες, αλλά και οι περιγραφές των πιο βίαιων γεγονότων με απόλυτο κυνισμό. Είναι κυρίως η δυνατή γραφή του συγγραφέα, το απαράμιλλο στυλ του, που δίνει στα βιβλία μια απίστευτη γοητεία. Πρόκειται για νουάρ «ποίηση» που ματώνει.

Ό,τι κι αν διαβάσω για τον Χούβερ ή για εκείνη την εποχή (κυρίως για τις δεκαετίες ’50 και ’60 με τις οποίες έχω εμμονή) με κάνει να επιστρέφω ξανά και ξανά σε αυτά τα τρία βιβλία. Φυσικά, όπως όλα τα έργα του Ελρόι, αυτά πολύ περισσότερο, είναι γεμάτα με εκατοντάδες ονόματα. Γι΄αυτό απαιτούν μεγάλη προσοχή. Διαβάζοντάς τα είναι πολύ εύκολο να χάσει κανείς τη μπάλα.

Και στα τρία μυθιστορήματα (τα οποία είναι 700+ σελίδες το καθένα και πρέπει να διαβαστούν με τη σειρά) ήρωες είναι δύο πράκτορες του FBI, o Κέμπερ και ο Λίττελ. Μαζί τους παρακολουθούμε όλα τα γεγονότα και τις συνωμοσίες που οδήγησαν στη δολοφονία του Τζον Κένεντιτο Νοέμβριο του 1963. Αλλά και όσα ακολούθησαν μέχρι το 1972, τη χρονιά που πέθανε ο Χούβερ.

Τώρα, περιμένω να έρθει από το Amazon η βιογραφία του Χούβερ σε κόμικ J. Edgar Hoover: A Graphic Biography (Rick Geary), ενώ κατέβασα στο Kindle τα βιβλία House of Cards του Michael Dobbs (House of Cards / To Play the King / Final Cut) στα οποία βασίστηκε η σειρά. Η ιστορία και στα τρία αυτά μυθιστορήματα διαδραματίζεται στη Μεγάλη Βρετανία. Ο αδίστακτος πολιτικός παλεύει υπόγεια και με κάθε μέσο να γίνει πρωθυπουργός. Απ’ ό,τι διάβασα υπάρχουν πολλές διαφορές με την αμερικανική σειρά, οπότε είναι σαν να ξαναπαίρνεις από την αρχή το House of Cards σε άλλη χώρα και σε άλλη εποχή (’90s), με εντελώς άλλα πρόσωπα.

Υ.Γ. Για να δείτε το τρέιλερ του House of cards κάντε κλικ στο βίντεο που ακολουθεί: