living with books
Ένας φίλος μού είπε πρόσφατα ότι όταν είναι ερωτευμένος δεν μπορεί να διαβάσει. Ακούει, λέει, μόνο μουσική. Είναι τέτοια η μονομανία που τον κυριεύει που αδυνατεί να συγκεντρωθεί σε μια ιστορία. Λες και είναι στοιχειωμένη η φαντασία του, τριγυρνάει διαρκώς γύρω από την εμμονή του. Είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Βέρθερος στον φίλο του Βίλελμ: …
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ωραίο από το να έχεις μαζί σου στην παραλία ένα απολαυστικό νουάρ μυθιστόρημα. Διάβασμα στη σκιά, βουτιές και μυρωδιά αντιηλιακού. Για τα πρώτα φετινά μπάνια επέλεξα το βιβλίο του Andrew Bergman Ο ύπεροχος κύριος ΛεΒάιν (από τη σειρά Μαύρο Βελούδοτων εκδόσεων Κέδρος). Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα αστυνομική ιστορία που σε κερδίζει …
Τον περασμένο Νοέμβριο πήρα μία απόφαση που άλλαξε κατά πολύ τις αναγνωστικές μου συνήθειες. Αποφάσισα να διαβάζω οπουδήποτε. Kάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες: Πλάι σε ρακέτες, μωρά που αλαλάζουν, φλύαρες μαμάδες, φασαριόζικες παρέες... Μέσα στο μετρό, στο πάρκο, στο φουαγιέ του σινεμά περιμένοντας να αρχίσει η ταινία, στα café πίνοντας τον απογευματινό μου latte πριν επιστρέψω σπίτι, στις …
Με λένε Lou και δεν είμαι (καθόλου) καθαρός. Λίγο πριν το Πάσχα αγοράζοντας Τα Γεράκια της Χίλαρι Μαντέλκαι τον Ανδαλουσιανό φίλο του Αλεξάντερ Σόντερμπεργκ αποφάσισα πως αυτά θα ήταν τα τελευταία βιβλία που θα έπαιρνα. Τουλάχιστον για λίγο καιρό. Αποτοξίνωση. Έχω βιβλία για τα επόμενα δύο χρόνια, άρα καλό θα ήταν να σταματήσω να αγοράζω …
«Οι άνθρωποι όταν αντικρίζουμε κάτι για πρώτη φορά, βλέπουμε πάντα αυτό που είμαστε προετοιμασμένοι να δούμε». Το απόφθεγμα του Έμερσον ισχύει και με τα βιβλία. Στις πρώτες σελίδες από κεκτημένη ταχύτητα ψάχνουμε να βρούμε ένα οικείο στοιχείο να μας θυμίζει τον εαυτό μας, για να κρατηθούμε απ' αυτό. Αν το βιβλίο είναι καλό, πολύ γρήγορα …
Όταν δεν μπορώ να διαλέξω το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω, ξεκινώ ένα του Ζωρζ Σιμενόν. Ο Μαιγκρέ πάντα μού φτιάχνει το κέφι. Το στυλ του Σιμενόν μού πάει πολύ. Οι περιγραφές του με ταξιδεύουν. Δεν είναι τόσο η πλοκή των αστυνομικών του ιστοριών, όσο ο τρόπος με τον οποίο βλέπει τη ζωή ο ήρωάς …
Ακούστε εδώ το Walk του Ludovico Einaudi: youtube.com
Αυτές τις μέρες, με αφορμή την 21η Απριλίου, διάβασα πολλά κείμενα στο διαδίκτυο και τις εφημερίδες για τη δικτατορία και τις συνέπειες της επταετίας στη ζωή μας μέχρι και σήμερα. Το πιο εύστοχο νομίζω ήταν ένα άρθρο του Γιώργου Πήττα στο tvxs.gr, με τίτλο «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών: Μια αιωνιότητα και μια Μέρα». Πρόκειται για ένα …
Το καλοκαίρι των Ολυμπιακών Αγώνων σε έναν παλιό πύργο στην Αρεόπολη της Μάνης διάβαζα το μυθιστόρημα του Τζέιμς Γκράχαμ Μπάλαρντ«Άνθρωποι του Μιλένιουμ» (εκδ. Ποταμός) και αναρωτιόμουν πότε θα σκάσει η σαπουνόφουσκα μιας πόλης που καμάρωνε με δανεικά. Πολλά άλλαξαν από τότε. Τα καγιέν και οι μεζονέτες τινάχτηκαν στον αέρα, τα διακοποδάνεια έγιναν θηλιά στο λαιμό …
“I go back to the reading room, where I sink down in the sofa and into the world of The Arabian Nights. Slowly, like a movie fadeout, the real world evaporates. I'm alone, inside the world of the story. My favourite feeling in the world” Haruki Murakami, Kafka on the Shore Τελευταία μου αρέσει πολύ …
Lou Read 