living with books
Ο Μισέλ Ουελμπέκ είναι ηδονοθήρας της μοναξιάς, φετιχιστής της απομόνωσης, απολαμβάνει να κλείνεται στο καβούκι του, αποκομμένος απ' όλα. Αυτάρκης σαν αμοιβάδα. Το ίδιο και οι ήρωές του, πλάσματα μοναχικά, που δεν τρομάζουν από την έλλειψη επικοινωνίας, αλλά αντιθέτως θρέφονται από αυτήν. Πρόσωπα αποστασιοποιημένα από την κοινή λογική, λειτουργούν έξω από τις νόρμες, λες και …
Continue reading "Πόσο υπερτιμημένη είναι η Μοντέρνα Τέχνη;"
«Το ερώτημα δεν ήταν ο θάνατος – τα έμβια πεθαίνουν. Ήταν η αγάπη. Όχι το γεγονός ότι πεθαίνουμε, αλλά ότι νοιαζόμαστε παράφορα, και μετά βαθιά, για έναν άνθρωπο ανάμεσα σε δισεκατομμύρια. Δενόμαστε με το άστατο, το μεταβλητό και το θνητό σαν να είναι βράχος». Το αισθαντικό μυθιστόρημα «Οι Maytrees» της Άννι Ντίλαρντ (εκδ. Ίνδικτος) μοιάζει …
Continue reading "Η ομορφιά του κόσμου αβάσταχτη κατάσαρκα…"
Μέρες πριν είδα την ταινία Little Ashes του Πολ Μόρισον. Λόρκα, Νταλί, Μπουνιουέλ. Έτος 1919. Mια παρέα στη Φοιτητική Κατοικία του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, παιδιά που ούτε καν μπορούσαν να φανταστούν το μύθο που θα δημιουργούσαν, το πόσο θα χάραζαν την ιστορία της τέχνης. Ωραία ταινία, ατμοσφαιρική, αν και σε ορισμένα σημεία κάπως αμήχανη, τουλάχιστον …
«Μοιάζουμε τόσο πολύ εμείς οι δύο, ήδη από τη γέννησή μας, κοσμικές χορεύτριες, δυο παιδιά ηλικιωμένων ανθρώπων, δυο παιδιά παραχαϊδεμένα, ανυπόφορα, μέτρια στο σχολείο, κι αυτός όπως κι εγώ, ένα ντουέτο από λαμπρούς “θα μπορούσαν να τα πάνε και καλύτερα”, δύο ακόρεστα πλάσματα καταδικασμένα να διαψευσθούν». Το αισθαντικό βιβλίο του Ζιλ Λερουά «Ένα μπλουζ για …
Οι βόλτες για να αγοράσω βιβλία είναι ενικού αριθμού. Πάντα. Όταν πηγαίνω σε ένα βιβλιοπωλείο δεν θέλω παρέα. Είναι μια μικρή πολυτέλεια που προσφέρω στον εαυτό μου. Κλέβω λίγο χρόνο, παίρνω το ποδήλατο και βγαίνω έξω σαν τουρίστας. Είναι μεγάλη απόλαυση: Να τριγυρνάς στην πόλη μόνος. Να σταματάς και να χαζεύεις. Να παρατηρείς, όσα πραγματικά …
Διάβαζα στο site του περιοδικού New Yorker για μία τελευταία έρευνα που εξηγεί ότι τα βιβλία, περισσότερο από τα video games, τη μουσική και τις τηλεοπτικές σειρές, βοηθούν τους εφήβους να αποφύγουν την κατάθλιψη. Φυσικά, μιλάμε για την προδιάθεση, γιατί αν κάποιος έχει κατάθλιψη ένα βιβλίο δεν αρκεί για να την αντιμετωπίσει, όπως άλλωστε επισημαίνει …
Το Λίμπερτυ Μπαρ του Ζορζ Σιμενόν (εκδ. Άγρα) έφερε το καλοκαίρι πριν την ώρα του. Με ταξίδεψε στο γαλλικό νότο από την πρώτη κιόλας σελίδα. Λίγο οι ανοιξιάτικες λιακάδες, λίγο η μαγεία του τοπίου που έφερνα και ξαναέφερνα στο νου, δεν ήθελα και πολύ για να ξεμυαλιστώ. Και δεν ήμουν ο μόνος. Ακόμα κι ο …
Continue reading "Να χορεύουμε ανέμελοι σαν να μην υπάρχει αύριο…"
ΒΙΒΛΙΟ: ΜάσκεςΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Λεονάρδο Παδούρα ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΚαστανιώτηΗ ζέστη που κατακυριεύει τα πάντα, μια παγωμένη μπύρα που την πίνεις μια κι έξω για να ξεδιψάσεις ή ένα μπουκάλι ρούμι που αδειάζει σίγα σιγά υπό τους ήχους της λάτιν, o καπνός ενός πούρου που σε μεθά... Ο Λεονάρδο Παδούρα στήνει ένα πολύ ενδιαφέρον αστυνομικό μυθιστόρημα που σε ταξιδεύει …
ΒΙΒΛΙΟ: Μετά το σεισμόΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Χαρούκι Μουρακάμι ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Ωκεανίδα Ο Χαρούκι Μουρακάμι είναι χωρίς υπερβολές ο μοναδικός εν ζωή συγγραφέας που με σιγουριά πιστεύω ότι είναι ήδη κλασικός. Δεν αφηγείται απλώς παράξενες ιστορίες, είναι ένας μύστης. Λέξη τη λέξη σε εισάγει σε έναν κόσμο όπου όλα είναι δυνατά: τα όνειρα μπλέκονται με την πραγματικότητα, ο ρεαλισμός …
Continue reading "Ζωή θα πει εφτά να πέφτεις και οκτώ να σηκώνεσαι…"
Πιο μικρός ήθελα τα βιβλία να είναι μόνο δικά μου. Να τα διαβάζω και να μπορώ να επιστρέψω σ' αυτά, όπως επιστρέφεις ξανά σε έναν παλιό έρωτα, όπως επιστρέφεις στις αναμνήσεις. Υπογράμμιζα τα σημεία που «έγραφαν» μέσα μου πιο δυνατά, τις φράσεις που ήθελα να κρατήσω. Σημείωνα στην πρώτη σελίδα, τη λευκή, το σελιδοδείκτη και …
Lou Read 