Αυτός θα είναι ο μήνας της σταδιακής μας επιστροφής στην πραγματικότητα. Φυσικά όχι στον κόσμο που είχαμε μάθει μέχρι τον περασμένο Μάρτιο να ζούμε, αλλά σε μια μετά-Covid πραγματικότητα αρκετά πιο πολύπλοκη και σαφώς δυσκολότερη. Θα χρειαστεί όλοι μας να κολυμπήσουμε σε θολά νερά. Θα έρθουμε αντιμέτωποι με πολλές δυσκολίες γιατί δεν θα λείψουν εκείνοι που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν την ανθρωπιστική αυτή κρίση προς όφελός τους. Σίγουρα θα δούμε και θα ακούσουμε πολλά. Υπομονή. Θα περάσει και αυτό.
Οι μικρές μας στιγμές, οι απολαύσεις μας μέσα στη μέρα, οι δημιουργικές ώρες στα γραφεία που θα ανοίξουν σιγά σιγά, ο ελεύθερος χρόνος μας με όσους αγαπάμε, θα γίνουν η ασπίδα σε όσα μας προκαλούν φόβο ή ανασφάλεια (συναισθήματα απολύτως φυσιολογικά που πρέπει να αποδεχτούμε, να τα βιώσουμε και να μην τα απωθήσουμε για να μην σωματοποιηθούν).
Το διάβασμα σε μένα λειτουργεί ευεργετικά, με ηρεμεί και με χαλαρώνει, με ταξιδεύει, με εμπνέει, με γιατρεύει. Μια ώρα νωρίς το πρωί στον κήπο διαβάζω κάτω από τη μουριά και πίνω τον πρώτο καφέ της μέρας στον ήλιο.
Χθες το βράδυ ξεκίνησα το μυθιστόρημα «Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες» της Ντέλια Όουενς (εκδ. Δώμα). Είναι πολύ δυνατές οι περιγραφές του τοπίου, στο ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας όπου ζει η ηρωίδα Κάια, ένα κορίτσι που μεγάλωσε σε ένα καλύβι στους βάλτους και έμαθε όσα ανεκτίμητα μπορεί να διδάξει η φύση στον άνθρωπο. Το στυλ της Αμερικανίδας συγγραφέα μου αρέσει πολύ! Έχει έναν μοναδικό τρόπο να απεικονίζει την ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος, σαν να είναι οι λέξεις το πινέλο με το οποίο ζωγραφίζει μια τοπιογραφία σε έναν καμβά. Η επαγγελματική εμπειρία της ως ζωολόγου είναι πολύτιμη, καθώς η γραφή της αποπνέει μια βαθιά αγάπη για τη φύση.
Σήμερα το πρωί, διαβάζοντας, άκουγα τα πουλιά και τις μέλισσες, σταματούσα και απλώς χάζευα τα κλαδιά και το φως που περνά μέσα από τα φύλλα και τα κάνει διάφανα.
Πώς να συγκεντρωθείς όταν η φύση γύρω σου οργιάζει και σου κόβει την ανάσα με τόση ομορφιά;
Τα τριαντάφυλλα έχουν ανθίσει. Τα φύλλα της μουριάς έχουν ήδη γίνει πιο μεγάλα και πιο πράσινα. Οι λεμονιές είναι φορτωμένες με καρπούς και άνθη. Στο μποστάνι ήδη ο κηπουρός έχει φυτέψει μαρούλια, ντομάτες, πατάτες, κολοκύθια, μελιτζάνες, πιπεριές και αγκινάρες. Πηγαίνουμε με τον Hermes και τα επιθεωρεί με σπουδή, σωστός γαιοκτήμονας.
Αμέσως μετά κάναμε μια μεγάλη βόλτα στη θάλασσα. Το μπλε είναι ακόμα αυτό το βαθύ navy blue που με ξεσηκώνει. Όσο ζεσταίνει ο καιρός θα αρχίσει το νερό στον κόλπο να γίνεται γαλάζιο, πράσινο και τιρκουάζ. Αγοράσαμε φρέσκες καραβίδες και ψάρια από το καΐκι στο μόλο. Κάναμε BBQ στον κήπο και στρώσαμε τραπέζι κάτω από την πέργκολα με την ανθισμένη μπουκαμβίλια.
Αυτή την εβδομάδα επιστρέφω στο γραφείο. Τα συναισθήματα ανάμεικτα: ενθουσιασμός και φόβος μαζί γιατί επί της ουσίας δεν έχει αλλάξει κάτι, ο ιός είναι ακόμα εδώ, χωρίς φάρμακο ή εμβόλιο, με μόνο όπλο τη μάσκα, το συχνό πλύσιμο των χεριών και τις απαραίτητες αποστάσεις. Η εξ αποστάσεως εργασία ρολάρισε καλύτερα από κάθε προσδοκία, όμως πρέπει σιγά σιγά να επανέλθουμε στο πρόγραμμά μας. Να κάνουμε νέα σχέδια και να βρούμε δημιουργικούς τρόπους να καλύψουμε τις συνέπειες του lockdown, ώστε να αποφύγουμε μια νέα οικονομική κρίση. Με διπλή προσοχή τώρα, θα πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα και όλα τα αλλά θα γίνουν μόνα τους. Η καθημερινότητα θα μπει ξανά σε -όσο γίνεται- φυσιολογικούς ρυθμούς, αλλάζοντας φυσικά πολλά πράγματα, νοοτροπίες, οπτικές. Όλη αυτή η ιστορία φέρνει μαζί με το ζόφο και την ελπίδα μιας άλλης οργάνωσης. Ο κόσμος ψηφιοποιείται γοργά. Αυτό είναι μια συναρπαστική μετάβαση, που όπως όλες οι μεταβάσεις θα έχει πολλά θετικά και πολλά αρνητικά. Θα αλλάξουμε σίγουρα τη στάση μας απέναντι στα πράγματα, γιατί τα ίδια τα πράγματα αν δεν μεταβληθούν δεν θα επιβιώσουν, θα πεθάνουν. Θα πρέπει να είμαστε ευέλικτοι και ευρηματικοί.
Ευτυχώς θα συνεχίσουμε να μένουμε στην εξοχή, κι έτσι το πρωί και το βράδυ μετά το γραφείο θα απολαμβάνω τη φύση που μου δίνει ενέργεια και θετική σκέψη. Μια βόλτα με τον Hermes και τη Σοφία όταν έχει πέσει το σκοτάδι, είναι αρκετή για να νιώθεις ολοκαίνουριος.
ΥΓ. Χαίρομαι πολύ που ανοίγουν και τα βιβλιοπωλεία από Δευτέρα και πολύ περισσότερο που αρχίζουν να κυκλοφορούν νέοι τίτλοι από τους εκδοτικούς οίκους!
Lou Read 