Μοιάζει με σκηνικό από ταινία του αγαπημένου μου ηθοποιού/σκηνοθέτη. Χαμηλός φωτισμός, στυλ αγγλικής λέσχης σε κάποιο μισοσκότεινο σοκάκι του Μπρούκλιν, κάδρα με ρετρό φωτογραφίες του Χόλιγουντ, απλίκες με κρυσταλλάκια σαν τα headbands των κοριτσιών στα roaring twenties, τζαζ μουσική, μπορντώ ταπετσαρίες, ξύλινες επενδύσεις, μικρές ροτόντες, πολυέλαιοι, ένα κλασικό μπαρ κι ένα πιάνο… Η Ράμπα είναι ένα -διαχρονικά- αγαπημένο εστιατόριο που μου φτιάχνει τη διάθεση μετά το γραφείο. Φιλοξενείται σε μια παλιά μονοκατοικία με αυλή στο Ψυχικό και έχει κρατήσει το αυθεντικό vintage στυλ της ανέπαφο.
Όταν επέστρεψα σπίτι ήμουν σε mood άλλης εποχής. Ξεκίνησα να βλέπω στη νέα μου smart tv την ισπανική σειρά Las Chicas del Cable (Οι τηλεφωνήτριες) του Netflix. Μαδρίτη του 1928. Λαπερά πάρτι. Τζαζ. Κορίτσια σε στυλ Ζέλντα Φιτζέραλντ που πιάνουν δουλειά ως τηλεφωνήτριες στην εθνική εταιρεία τηλεπικοινωνιών και αγόρια με φίνα κοστούμια, παλιά μαύρα αυτοκίνητα, κτίρια με «γαλάζιους κήπους»… Ένας κόσμος δηλαδή όπως ακριβώς τον περιγράφει ο Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στον Υπέροχο Γκάτσμπυ.
Info: Δημ. Βασιλείου 11, Νέο Ψυχικό, 21 0671 1677
Lou Read 