Απόψε ονειρεύτηκα την Ιταλία….

…Ήμασταν μαζί, με τα σακίδια μας, σε ένα λεωφορείο και κατευθυνόμασταν σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη του ιταλικού νότου. Τραγουδούσαμε ανέμελοι το αγαπημένο μου ιταλικό τραγούδι και χαζεύαμε από το παράθυρο τα χωριά που ήταν χτισμένα πάνω στη θάλασσα. Όπως εκείνη τη μέρα στη Ριβιέρα. Θυμάσαι;

Το πρωί ξύπνησα και έχασα πάλι το μέτρημα. 919 νεκροί σε μια μόνο μέρα. Βγαίνει ο στρατός και μαζεύει τις σορούς με φορτηγά. ‪Αυτή είναι σήμερα η Ιταλία που αγαπάμε. Μια ατελείωτη λίστα από νεκρούς. Με έχει στοιχειώσει αυτή η φωτογραφία που δημοσίευσε στις 19 Μαρτίου η εφημερίδα La Repubblica με το κονβόι των στρατιωτικών φορτηγών που μεταφέρουν τις σορούς θυμάτων του κορονοϊού στο Μπέργκαμο της Ιταλίας. Αυτή η φωτογραφία είναι η Ευρώπη του 2020. Θα μείνει στην Ιστορία. ‬

Στην Iστορία επίσης θα μείνει το πόσο λίγη για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δέσμια στη γερμανική αδιαλλαξία αδυνατεί να πάρει μια τολμηρή απόφαση για να βοηθήσει την Ιταλία και την Ισπανία, τον ευρωπαϊκό νότο που μετά την οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας βάλλεται ξανά, αυτή τη φορά από μια ασύλληπτη ανθρωπιστική κρίση. «Στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής που έγινε μέσω τηλεδιάσκεψης, με αντικείμενο τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού κορονο-ομολόγου ώστε να αντιμετωπιστούν οι κατακλυσμιαίες οικονομικές συνέπειες των lockdown, η Άνγκελα Μέρκελ επέμεινε ότι δεν χρειάζεται κάτι τέτοιο. “Ο ESM είναι το κατάλληλο εργαλείο” είπε η Γερμανίδα καγκελάριος, έχοντας και τη στήριξη των Ολλανδών, προκαλώντας την οργή της δοκιμαζόμενης Ιταλίας και όχι μόνο. Όπως μετέδωσε η ιταλική Rai, η κυβέρνηση του Τζουζέπε Κόντε απέρριψε το προσχέδιο του κειμένου συμπερασμάτων της Ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής. Αιτία, η αρνητική στάση ορισμένων χωρών μελών, ως προς την ανάγκη υιοθέτησης των ευρωομολόγων, για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού. “Μέσα σε δέκα μέρες η Ένωση πρέπει να βρει τη λύση. Αν η Ευρώπη “βοηθήσει” όπως έκανε στο παρελθόν, τότε θα βασιστούμε στις δυνάμεις μας”, είπε ο Κόντε, σύμφωνα με την Rai και την εφημερίδα La Repubblica» (πηγή: protagon.gr) Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν σήμερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στις εφημερίδες Corriere de la Serra, La Stampa και La Repubblica αντιτάχθηκε στη γερμανική γραμμή: «Δεν θα ξεπεράσουμε αυτή την κρίση χωρίς ισχυρή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, σε υγειονομικό και σε δημοσιονομικό επίπεδο. Είναι τάχα η ΕΕ, η ευρωζώνη, απλώς ένας νομισματικός θεσμός, ένα σύνολο κανόνων, πολύ χαλαρών, που προβλέπουν ότι κάθε κράτος ενεργεί για λογαριασμό του; Ή θα δράσουμε μαζί, για να χρηματοδοτήσουμε τις δαπάνες μας, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας σε αυτή την κρίση ζωτικής σημασίας; Μπορεί να πρόκειται για μια δυνατότητα [έκδοσης] κοινού χρέους, όποιο κι αν είναι το όνομά της, ή κάλλιστα για μια αύξηση του προϋπολογισμού της ΕΕ, για να μπορέσει να προσφερθεί αληθινή υποστήριξη στις χώρες που πλήττονται περισσότερο από αυτή την κρίση. Το ύψος του ποσού είναι δευτερεύον, αυτό που μετράει είναι η χειρονομία, διαμέσου της έκδοσης κοινού χρέους ή της σύνταξης κοινού προϋπολογισμού. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε αυτή τη μάχη» (πηγή: tovima.gr).

Όλη αυτή η συζήτηση, για άλλη μία φορά, δείχνει την παθογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το είδαμε στην περίπτωση της Ελλάδας πριν χρόνια, το είδαμε στο Brexit, το είδαμε στο μεταναστευτικό, το βλέπουμε ξανά τώρα στην απείρως μεγαλύτερη κρίση που έχει προκαλέσει ο κορονοϊός. Η ΕΕ είναι μια ανάπηρη ένωση που δρα τυφλά τεχνοκρατικά, ακολουθώντας με πιστή υπακοή τη γερμανική γραμμή, αδυνατώντας να υποστηρίξει σωστά τον πολιτισμικό ρόλο της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βλέποντας μονάχα το δέντρο της οικονομίας, χάνει το δάσος του ευρωπαϊκού πολιτισμού, την ιδέα της ίδιας της Ευρωπαϊκής ταυτότητας και κουλτούρας. Το πρόβλημα, εκτός από οικονομικό, είναι ηθικό και μόνο ως τέτοιο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί.

Η Ιταλία δεν είναι μια απλή χώρα. Είναι η καρδιά της Ευρώπης. Μαζί με την Ελλάδα είναι η ρίζα του δυτικού ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η χώρα που έφερε τον άνθρωπο στο προσκήνιο κατά την Αναγέννηση. Η χώρα στην οποία γεννήθηκε η όπερα. Η χώρα που ενσάρκωσε όσο καμία το απόλυτο μεσογειακό όνειρο. Της χρωστάμε. Αν η ΕΕ γυρνά την πλάτη στην Ιταλία, ο συμβολισμός είναι τρομερός. Γυρνά την πλάτη στην ίδια της την κουλτούρα, στον πολιτισμό της, στις ρίζες της. Η ΕΕ χτυπά την ιδέα της Ευρώπης στην καρδιά της. Η Ευρώπη -και η Ευρωπαϊκή Ένωση- δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια όταν αντιμετωπίζει τα κονβόι με τους νεκρούς Ιταλούς και τους Ισπανούς με ψυχρά λογιστική ματιά. Χρειάζεται πολιτική απόφαση. Διαφορετικά μετά το τέλος αυτής της ανθρωπιστικής κρίσης η ίδια η ΕΕ θα είναι το μεγάλο θύμα του κορονοϊού.