Υπάρχει μια πολύ συγκεκριμένη ώρα, αυτή την εποχή, που το φως του ουρανού έχει αυτό το βαθύ βελούδινο μπλε χρώμα που μ’ αρέσει. Όσο κουρασμένος κι αν επιστρέφω από το γραφείο, κάθομαι για λίγο στον σκοτεινό κήπο και αποφορτίζομαι από την ένταση της ημέρας.
Χθες επέστρεψα σπίτι χαρούμενος με τρία ολοκαίνουρια βιβλία από τις εκδόσεις Κριτική στην τσάντα μου, έκοψα λίγα κλαράκια από το γιασεμί έξω από το παράθυρό μου και στόλισα το δωμάτιό μου. Δειπνήσαμε στη βεράντα, ταλιάτα με ρόκα και μπριάμ με λαχανικά από το μποστάνι μας. Μετά βγήκαμε με τον Hermes για περίπατο στην ησυχία της νύχτας. Aυτές οι μεταμεσονύκτιες βόλτες έχουν γίνει η πιο αγαπημένη μου συνήθεια. Διασχίζουμε την προβλήτα πλάι στη θάλασσα και η μυρωδιά του ιωδίου μπερδεύεται με το άρωμα των πεύκων, της άμμου και των νυχτολούλουδων. Έχουμε χορτάσει νύχτες φέτος εδώ στην εξοχή. Μια απλή καθημερινή μετά το γραφείο γίνεται μαγική με μια μισάωρη βόλτα με τον σκύλο.
Μετά την Αυτοκρατορία: Δοκίμιο για την αποσύνθεση του αμερικανικού συστήματος, Emmanuel Todd, εκδ. Κριτική
Ένας από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους διανοητές που το 1976 ανήγγειλε «την αποσύνθεση της σοβιετικής σφαίρας» τώρα μιλά για το τέλος της αμερικανικής ηγεμονίας. Πώς θα είναι όμως ο κόσμος χωρίς την παντοκρατορία των ΗΠΑ; Ο Τοντ ισχυρίζεται ότι η παρακμή των Ηνωμένων Πολιτειών είναι μονόδρομος και όλες οι απόπειρες να χτυπήσει την τρομοκρατία σε μικρές χώρες είναι απλώς προφάσεις για να συγκαλύψει την αδυναμία της πια να υπερισχύσει των όμοιων με αυτήν δυνάμεις όπως η Ευρώπη, η Κίνα, Ρωσία και η Ιαπωνία.
Φέτος που αποφεύγουμε να βγαίνουμε πολύ λόγω κορονοϊού έχουμε απολαύσει το σπίτι. Μαγειρεύουμε, ακούμε μουσική, βλέπουμε τις σειρές μας, διαβάζουμε, συζητάμε ή απλώς χαζεύουμε τα αστέρια που στην εξοχή φαίνονται πολύ πιο λαμπερά. Φτιάχνουμε από ένα Aperol Spritz και θα καθόμαστε έξω ακούγοντας την όπερα Cavalleria Rusticana του Pietro Mascagni -που αυτές τις μέρες είναι η αγαπημένη μου- μέχρι να νυστάξουμε. Τώρα που το σκέφτομαι θα ήθελα πάρα πολύ να υπήρχε ένα beach bar που να παίζει μόνο κλασική μουσική. Να σερβίρει κοκτέιλ με ονόματα από όπερες και διάσημα μυθιστορήματα και finger food με κωδικούς από συμφωνίες: Βόλφγκανγκ Αμαντέους Tapas σε Ντο μείζονα με αριθμό Κέχελ 551. Bloody Carmen με ντομάτα και φλογερή τσίλι πιπεριά. 9η συμφωνία με φουαγκρά σε Ρε ελάσσονα, Op. 125, η χορωδιακή, πλατό δηλαδή για 6 άτομα. Σικελικός Εσπερινός με ρούμι. The Master and Frozen Margarita…
Όλοι οι καλοί έχουν πεθάνει, Gerasimos Bekas, εκδ. Κριτική
Ένας νεαρός Έλληνας νοσηλευτής, υιοθετημένος στη Γερμανία, δέχεται την πρόταση μιας ηλικιωμένης τρόφιμης στο γηροκομειο που δουλευει να επιστρέψει στην Ελλάδα για να βοηθήσει την εγγονή της σε μια υπόθεση κληρονομιάς. Ο νεαρός ανακαλύπτει την ηρωική ιστορία της ηλικιωμένης γυναίκας και όσο περισσότερα μαθαίνει τόσο αναρωτιέται αν έχει εμπλακεί τυχαία σε αυτή την ιστορία.
Πριν κοιμηθείς με τον διάβολο, Γιάννης Σκαραγκάς, εκδ. Κριτική
Στην Αθήνα του 1930, ένας κοσμικογράφος στην εφημερίδα Αθηναϊκά Νέα, ο Φιλότιμος Βάκχος, θα μπλέξει σε μια περίεργη υπόθεση που θα τον φέρει αντιμέτωπο με δυσάρεστες εκπλήξεις. Ένας Αμερικανός επιχειρηματίας του αναθέτει να διερευνήσει τη ζωή του υποδιοικητή της Αστυνομικής Διεύθυνσης και να συγκεντρώσει ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του. Οι έρευνές του τον φέρνουν στα παρασκήνια του αναδυόμενου ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και στον υπόκοσμο του ρεμπέτικου και της πορνείας.
ΥΓ. Απόψε θέλω να πάμε θερινό σινεμά, να πάρουμε γρανίτα λεμόνι και παγωτό χωνάκι -φιστίκι και στρατσιατέλα- και μετά να σταματήσουμε για ιταλική πίτσα κοντά στο σπίτι μας. Αυτό το ίδιο ακριβώς πράγμα το λέω εδώ και ένα μήνα σχεδόν κάθε βράδυ και τελικά περνάμε τόσο ωραία σπίτι μετά τη δουλειά που λέμε «πού να τρέχουμε».
Lou Read 