Αυτή η περίοδος του χρόνου, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, είναι η αγαπημένη μου. Μου αρέσει περισσότερο κι από τις ίδιες τις γιορτές. Η πόλη είναι φωτισμένη και η υπόσχεση των διακοπών είναι μπροστά μας. Ακόμα και ένα επαγγελματικό ραντεβού στο Κέντρο ή οπουδήποτε αλλού μπορεί να γίνει μια μικρή χριστουγεννιάτικη απόδραση.
Με βιβλιοβόλτες, πολύχρωμα μαγαζιά για design μικρά δώρα, παραμυθένια γλυκά που μοιάζουν με κοσμήματα, αρώματα, φωταγωγημένα café, λαμπερές μπουτίκ, παγωτό στην παραλία, ιταλικές τρατορίες για σικελιάνικη πίτσα στο Κολωνάκι ή την Κηφισιά, φλωρεντίνικα σάντουιτς στο Παγκράτι, πάστα στο χέρι σε χάρτινο κουτάκι στην Ερμού, wine bars, βόλτες στα ζωηρά στενάκια γύρω από το Σύνταγμα και την Πλάκα, βιβλιοπωλεία γεμάτα με νέες δυνατές αφίξεις που τις θέλεις όλες, αφράτα κρουασάν και delicatessen, μοσχομυριστό ψωμί με προζύμι και χειροποίητες μαρμελάδες και chutney για τα πλατό με τα τυριά μας από μικρούς καλούς Έλληνες παραγωγούς, τσάι και άσκοπες βόλτες με τα πόδια στην Ευριπίδου για μπαχαρικά, βότανα και spicy αλλαντικά, γκαλερί και μουσεία, βιτρίνες υπερπαραγωγή και εστιατόρια καλά κρυμμένα στα πιο αναπάντεχα σημεία…
Πάντα μου άρεσε πού και πού να κατεβαίνω στο Κέντρο και να τριγυρνάω με τα πόδια σαν τουρίστας.
Να κάνω όσα θα έκανα αν ήμουν σε μια ξένη πόλη, να μπαινοβγαίνω στα μαγαζιά και να χαζεύω τα πράγματά τους, να ψάχνω νέα αρώματα, να δοκιμάζω νέες γεύσεις, να συνομιλώ με ανθρώπους που κάθονται στα διπλανά τραπέζια, όπως ακριβώς κάνουμε όταν είμαστε σε διακοπές σε κάποια μακρινή μητρόπολη.
Στις λίστες μου μπαινοβγαίνουν μέρη, γειτονιές που θέλω να επισκεφθώ, μουσεία, εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσω, βιβλιοπωλεία στα οποία δεν έχω πάει και βιβλία που θέλω οπωσδήποτε να διαβάσω, εστιατόρια και πιάτα που θέλω να δοκιμάσω, μικρές απολαύσεις όπως ένα καλό καινούργιο barber shop ή ένα σεμινάριο για να ζυμώνω ψωμί με προζύμι. Πράγματα που με βοηθούν να φτιάχνω το δικό μου αφήγημα γι’ αυτή την πόλη, πράγματα που μου φτιάχνουν το κέφι.
Ιδού λοιπόν τι κάνω ή τι θέλω να κάνω αυτά τα Χριστούγεννα στην Αθήνα:
– Να φαντάζομαι τον Γκαίτε να συναντά κρυφά τη Λόττε του, όχι στη Βαϊμάρη, αλλά στο μαξιμαλιστικό σκηνικό του Tazza στην Πετράκη.
– Να περπατάω άσκοπα από το Κολωνάκι μέχρι το Γκάζι, σταματώντας σε μαγαζιά που πουλάνε βότανα, παλιά βιβλία, υφάσματα, design μολύβια και μίνιμαλ τσαγιέρες.
– Να πηγαίνω τουρ στα μουσεία σαν τουρίστας: Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στου Φιξ, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στο Παγκράτι. Και μετά να πηγαίνω στις ωραιότερες πατισερί για ένα ωραίο γλυκό.
– Να παίρνω την αγαπημένη μου βιβλιοεφημερίδα, τη Book’s Journal, και να πηγαίνω να κάθομαι σε ένα ήσυχο café για να τη διαβάσω, πίνοντας τσάι ή έναν καυτό διπλό καπουτσίνο.
Μου αρέσουν τα μαγαζιά γύρω από το Σύνταγμα, αλλά και τα café στη στοά του City Link ή για brunch στο Athénée στη Βουκουρεστίου. Στη λίστα μου ψηλά είναι και μια επίσκεψη στο μπιστρό Bon Bon Fait Maison Αtelier του Κρίτωνα Πουλή στην Καλαμιώτου.
– Να σεργιανίζω στα ασιατικά μαγαζιά του Συντάγματος και στα γκουρμεδομπακάλικα αγοράζοντας αυγοτάραχο Μεσολογγίου, τυριά και chutney για τα πλατό μου: αυθεντικό πεκορίνο ρομάνο και σκωτύρι Μήλου. Αγαπώ πολύ το delicatessen του Frati στην Κηφισιά και έχω στη λίστα μου για άμεση επίσκεψη το Τοσκανέζικο μπακάλικο Bottega di Rino στην Αμερικής, στο Κολωνάκι.
– Να κουβαλάω παντού μαζί μου τον Hermes, γιατί παρά το γεγονός ότι θα έπρεπε ως Θιβετιανός να εκτιμά τη σημασία του ασκητισμού, του διαλογισμού και της νηστείας, είναι party animal σαν τη μαμά του, κοσμικός jet-setter που θέλει και τo Châteaubriand στο Tartare αλλά και το japanese street food του στην Απόλλωνος.
– Να παρακολουθώ τη βασίλισσα της ντίσκο να δοκιμάζει το εξακοσιοστό ροκ μποτάκι που αγοράζει από τη νέα -ομολογουμένως λαμπερή- μπουτίκ της Καλογήρου, δίπλα στα Hermès στη Σταδίου, όπου φέτος είναι στολισμένη σαν νεοϋoρκέζικη ντισκοτέκ του ’80.
– Να αγοράζω εκκεντρικά παπούτσια που κανείς δεν θα περίμενε ποτέ να φορέσω ως γνήσιος θιασώτης της μινιμαλιστικής παντοκρατορίας του μαύρου.
– Να χαζεύω τα deco αντικείμενα, τα βιβλία του Monocle και vintage ποιητικές συλλογές στο πατάρι του Karavan στην Σκούφου, στο Σύνταγμα, συζητώντας για λογοτεχνία και ντιζάιν με την Aretha.
– Να έχω μαζί μου στην τσάντα μου το βιβλίο που διαβάζω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις πόσες ώρες θα κάτσουμε σε ένα μαγαζί όπου η Σοφία κοιτάζει ρούχα χωρίς αύριο.
Αν και το Karavan είναι η πιο βιβλιοφιλική μπουτίκ που έχω δει ποτέ: σε κάθε γωνιά έχει λουλούδια και στοίβες με βιβλία.
Είναι ένας πολύ όμορφος ροζ χώρος γεμάτος με πινελιές χρώματος και ωραίες αντιθέσεις που σου φτιάχνουν τη διάθεση.
– Να πηγαίνω μεταμεσονύχτια βόλτα τον Hermes στο Νιάρχο ή στο Τροκαντερό.
Εδώ, μάλιστα, είναι από τα μέρη που μπορεί να σου επιτεθεί και κανένα παγωτό χωνάκι στα καλά καθούμενα.
– Να τρώω ιταλική πίτσα στο Frankie στο Κολωνάκι ή τη Νέα Ερυθραία, σε μια cosy τρατορία που έχει γίνει η φετινή μου αγαπημένη συνήθεια.
Η πίτσα εδω έχει ένα πολύ νόστιμο ζυμάρι, λεπτό και ζουμερό στο κέντρο και πιο αφράτο στις άκριες. Σκέτη κόλαση!
Η κουζίνα είναι open space και οι ατμοί που αναδύονται είναι τόσο ατμοσφαιρικοί που ξυπνούν μέσα σου τον Σκορτσέζε.
Το Frankie, παίρνει το όνομά του από τον Frank Sinatra, δηλαδή ό,τι πρέπει για ένα βροχερό προθεόρτιο βράδυ του Δεκέμβρη, με ωραίες μουσικές και νόστιμα, καλά ιταλικά φαγητά σε πολύ καλές τιμές.
Ο σεφ Γιώργος Καλομοιρόπουλος φτιάχνει την αυθεντική φυσικά καρμπονάρα με αυγό και χειροποίητα ζυμαρικά που παρασκευάζονται επιτόπου στην κουζίνα μπροστά σου.
– Μου αρέσει να χαζεύω τον χριστουγεννιάτικο στολισμό του City Link. Όσες φορές κι αν τον δω πάντα με εντυπωσιάζει.
– Το καλύτερό μου είναι μετά από ένα επαγγελματικό ραντεβού στο Κέντρο να τριγυρνάω στα στενάκια που είναι κάθετα στην Ερμού και να ανακαλύπτω τα χίλια δυο νέα μαγαζιά που ανοίγουν διαρκώς για φαγητό, ποτό, καφέ, γλυκό ή street food. Στην εστίαση φέτος το μικρό είναι το νέο μεγάλο.
– Να απολαμβάνω τα φίνα γαλλικά γλυκά του Ευγένιου Βαρδακαστάνη και του Γιάννη Κίκιρα που μοιάζουν με γλυπτά. Στο Madame Fraise φυσικά!
– Λατρεύω τα νέον φώτα, τις φωτεινές ταμπέλες με τα καλλιγραφικά γράμματα. Κάθομαι και τις χαζεύω. Μου κάνουν λίγο ατμόσφαιρα καμπαρέ, Λάιζα Μινέλι, Κρίστοφερ Ίσεργουντ, Βερολίνο του Μεσοπολέμου.
– Να κάνω στάση στο Heteroclito για λίγο κρασί και διάβασμα, ανάμεσα σε δύο καταβάσεις στην κόλαση του fast fashion, όπου εξαναγκάζομαι να συρθώ παριστάνοντας τον ενθουσιασμένο.
– Να αγοράζω χριστουγεννιάτικο πανετόνε με μήλο ή φουντούκια από τον Αντώνη Σελέκο στο Παγκράτι.
– Να μυρίζω τα νέα κεριά στο ωραιότερο φαρμακείο της Αθήνας, το Naxos Apotherapy, και να πίνω τσάι και ελληνικά βότανα στο πατάρι του, χυμένος με μια στοίβα βιβλία στον δερμάτινο απολαυστικό καναπέ του.
– Να περπατάω ακούγοντας μουσική στο iDagiο. Béla Bartók, Arvo Pärt, Philip Glass και Max Richter με τέλειο ήχο στα Marshall headphones μου, τα οποία λατρεύω. Είναι το hi-tech φετίχ μου.
– Να περνάω τις νύχτες μου, μετά από ένα ξεθεωτικό ολόημερο daylife στην πόλη, διαβάζοντας ένα απολαυστικό βιβλίο ξαπλωμένος.
Εδώ θα δείτε τα 13+1 βιβλία που έχω αυτή τη στιγμή στο κομοδίνο μου και δεν βλέπω την ώρα να τα διαβάσω το επομενο διάστημα, ένα ένα (ή τρία τρία παράλληλα, έτσι, για την απληστία):
- Ιησουίτες, Jean Lacouture, εκδ. Πόλις
- Τα βιβλία του Ιακώβ, Όλγκα Τοκάρτσουκ, εκδ. Καστανιώτη
- Οι δρόμοι του μεταξιού, Petet Frankopan, εκδ. Αλεξάνδρεια
- Ο νόμος του μίσους, Alberto Garlini, εκδ. Πόλις
- Brandy Sour, Κωνσταντίνα Σωτηρίου, εκδ. Πατάκη
- Πανικός, James Ellroy, εκδ. Κλειδάριθμος
- Ο θρίαμβος της ομορφιάς/Ο θρίαμβος του αυτοκράτορα, Joseph Roth, εκδ. Άγρα
- Σκοτώνοντας την Κομεντατόρε, Χαρούκι Μουρακάμι, εκδ. Ψυχογιός
- Συγκάτοικος, Βασίλης Τσιμπούκης, εκδ. Loggia
- O επιβάτης/Stella Maris, Cormac McCarthy, εκδ. Gutenberg
- Ελίζαμπεθ Φιντς, Julian Barnes, εκδ. Μεταίχμιο
- Η κοινωνία της κόπωσης, Μπιουνγκ-Τσουλ Χαν, εκδ. Opera
- H Mercury παρουσιάζει, Anthony Marra, εκδ. Ίκαρος (που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα και το περιμένω με ανυπομονησία να έρθει γλυκά γλυκά σε αυτή τη στοίβα)
– Να τρώω σάντουιτς με φρυγανισμένο ψωμί, παστράμι, πίκλα αγγουριού και ρόκα, στη φημισμένη σπριτζερία Borghese στο Παγκράτι.
Το Borghese βρισκεται δίπλα στην συγγενική τρατορία Tre Sorelle, που θελω πολύ να επισκεφθώ. Είναι πολύ κομψή. Την έβλεπα τις προάλλες από τα τραπέζια του Borghese και είχα ένα ανερυθρίαστο φλερτ με κάτι πίτσες που σερβίρονταν σε μία παρέα.
– Να επισκέπτομαι το βιβλιοπωλείο Πλειάδες στη Σπύρου Μερκούρη για βιβλιοπρομήθειες και δώρα.
Εκεί με περιμένει πάντα η φίλη μου η Βενέτσια που της αρέσει πολύ ο Τζόναθαν Φράνζεν και τα υπνάκια στην κόκκινη πολυθρόνα της στο πατάρι.
– Να πίνω κοκτέιλ με γιαπωνέζικο ουίσκι στο Birdman στη Βουλής συζητώντας με αγνώστους για το τζαζ μπαρ που είχε κάποτε ο Μουρακάμι στο Τόκιο.
– Να πάω για καφέ στο μεταμοντέρνο καφενείο Τιτάνας στο Νέο Κόσμο.
– Να δοκιμάσω τα γιγαντιαία σάντουιτς με fried chicken στο Jackaroo στο Πασαλιμάνι, όπου έχω αποπειραθεί να πάω δυο φορές και είχε τεράστιες ουρές απ’ έξω.
– Να πάω στα Hasapika για sushi δίπλα στα τσιγκέλια στη Βαρβάκειο Αγορά.
– Να αγοράσω ψωμί με προζύμι από το Betty’s Bakery, το θεϊκό με τον κουρκουμά ή το χριστουγεννιάτικο με τα φρούτα που φέτος είναι τυλιγμένο για καλό σκοπό με συλλεκτικό μαντίλι του Χαδούλη.
– Να φωτογραφίζω τα έργα της street art που ομορφαίνουν τα πιο αμήχανα σημεία της πόλης.
– Να αγοράζω μικρά design δωράκια από την κολεκτίβα ContrUst Collective στη Σκούφου, στο Σύνταγμα.
Έχει αντικείμενα για το σπίτι, κοσμήματα, αξεσουάρ και γραφική ύλη από Ελληνίδες σχεδιάστριες.
Μου άρεσαν πολύ τα κολάζ και τα notebooks της Δανάης Γκόνη.
– Να απολαμβάνω αφράτα κρουασάν, πίνοντας καφέ, στην κίτρινη βεράντα του Kora Bakery που μοιάζει με πισίνα του ’60, όπου φαντάζομαι τις Κολωνακιώτισσες κυρίες που περνούν απ΄ έξω, βγάζοντας τα παγκ τους για την πρωινή τους βόλτα, να κάνουν απλωτές στην Αναγνωστοπούλου με φλοράλ σκουφάκι και πουά μπανιερό σαν pin-up της Γαλλικής Ριβιέρας.
– Να πάω βόλτα στις μπακαλοταβέρνες της Γούναρη και της Σκυλίτση στον Πειραιά, με τα καλάθια γεμάτα βότανα, μπαχαρικά και χίλιους δυο θησαυρούς από όλη την Ελλάδα και περπατώντας προς τον Άγιο Νικόλαο, να προσπεράσω την Τρούμπα και να πάω πίσω από τον ΟΛΠ, στο ατμοσφαιρικό Kitschen Dim Sum Bar, για φοβερά γιαπωνέζικα κοκτέιλ από τον Ελληνοκορεάτη Σπύρο Μινέτο και ταρτάρ καβουριού και σούσι με τόνο από τον Ελληνοινδονήσιο μπατζανάκη του τον Δημήτρη Λιεμ. Και μετά βιβλιοβόλτα στο Fata Libelli, το ωραίο βιβλιοπωλείο του Σπύρου Βαλτετσιώτη στην Πραξιτέλους.
ΥΓ. Όπως κάθε χρόνο την παραμονή των Χριστουγέννων διαβάζω μια ζοφερή ιστορία φαντασμάτων: φέτος είμαι μεταξύ των ιστοριών του Ueda Akinari από τον τόμο «Ουγκέτσου Μονογκατάρι: Ιστορίες της Σελήνης μετά τη βροχή» (εκδ. Άγρα), της «Ιστορίας Φαντασμάτων» του Πίτερ Στράουμπ (εκδ. Κέδρος), της συλλογής με «Κλασικές ιστορίες τρόμου απ΄ όλο τον κόσμο» (δεύτερος τόμος, εκδ, Αίολος) και του μυθιστορήματος τρόμου «Το τελευταίο σπίτι της οδού Νίντλες» της Κατριόνα Γουόρντ (εκδ. Μεταίχμιο). Θα σας ενημερώσω εγκαίρως για το μακελειό.
Lou Read 