Περιμένοντας το κρύο (στην αμμουδιά)

Η θερμοκρασία εχθές το βράδυ έπεσε αισθητά και σήμερα πιστεύαμε ότι θα ξυπνήσουμε, θα έχει συννεφιά και θα πάμε βόλτα με αφράτο πουπουλένιο μπουφάν. 

Τελικά είχε μια υπέροχη λιακάδα και αποφασίσαμε να περπατήσουμε πλάι στη θάλασσα για να απολαύσουμε αυτό το διάφανο χειμωνιάτικο φως που θυμίζει άνοιξη.

Το κούριερ με πέτυχε στην πόρτα την ώρα που έβαζα το λουρί στον Hermes. Ευτυχία: Ολοκαίνουργια βιβλία από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, περίπατος στον ήλιο και πρώτο μπάνιο του 2021 (βούτηξα τα πόδια μου μόνο, πιάνεται;).

Περπατήσαμε δύο ώρες, φτάσαμε μέχρι το μικρό δασάκι, καθίσαμε λίγο στην αμμουδιά. Είμαστε τόσο τυχεροί που ζούμε σε αυτή τη χώρα, που ξυπνάμε σε αυτό το μαγικό φως, που έχουμε τη θάλασσα στην κάθε μας μέρα, γύρω μας, παντού.

Για εμένα αυτός ο χειμώνας είναι ευλογία. Παρά τις δυσκολίες, την ανασφάλεια, το φόβο από την πανδημία κάποιες στιγμές, νιώθω ευτυχισμένος. Απολαμβάνω τον ύπνο και τη φύση όσο ποτέ.

Τη χρειαζόμουν αυτή τη βραδύτητα. Είναι η απαραίτητη παύση που μπορεί να σε κάνει να δεις τη ζωή σου αλλιώς, να συνειδητοποιήσεις τις αληθινές σου ανάγκες, να αποτοξινωθείς, να σκεφτείς όλα όσα θέλεις να αλλάξεις, να κάνεις νέα σχέδια, να ονειρευτείς -με ανοιχτά μάτια- μπροστά σε αυτό το ατέλειωτο μπλε…

ΥΓ. Όταν νυχτώνει πέφτει πολύ η θερμοκρασία. Έξω έχει ομίχλη και υγρασία στον κήπο. Η ιδανική δηλαδή ατμόσφαιρα για καναπέ, κουβέρτα και movie night: Θα φάμε καυτή σούπα με μοσχάρι, θα φτιάξουμε ποπ κορν και θα δούμε στη Smart TV, στο Cinobo, την ταινία A Quiet Passion για τη ζωή της Έμιλυ Ντίκινσον.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

%d bloggers like this: